Homepagina > Onze overledenen > Jaar 2017. > Pater Rob van Iterson overleden.

Pater Rob van Iterson overleden.

maandag 12 juni 2017, door Webmaster


In medeleven en dankbare herinnering delen wij
U mede dat

ROB VAN ITERSON


(Robert Carel)

lid van de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika
Witte Paters,

op 31 mei 2017 is overleden.

Rob werd geboren op 5 februari 1927 in Den Haag. Hij volgde de missionarisopleiding in onze vormingshuizen van ’s-Heerenberg en Thibar (Tunesië), waar hij zich op 29 juni 1953 door een missionariseed verbond aan onze Sociëteit. En hij werd op 18 april 1954 in Carthago (Tunesië) priestergewijd. Rob had een gezond oordeel en kon voorzien en plannen maken. Hij zei wat hij dacht en kon daarom soms wat bruusk overkomen. Toch was hij opgewekt van aard, een harde werker, een doorzetter, met initiatief, methode en orde. Prettig in de omgang, steeds bereid een dienst te verlenen. Hij had een artistieke aanleg, had smaak en deed graag fijn timmerwerk, maar zo nodig ook gewone reparaties, altijd zeer afgewerkt. Hij hield van muziek en lezen. Hij had een halfbroer die trappist was in Rochefort, België.

Na twee jaar als leraar op ons klein seminarie in Sterksel kon Rob vertrekken naar Malawi. Gedurende 6 maanden leerde hij in Likuni de Nyanja taal en cultuur met de hulp van een paar boekjes en ene mijnheer Raphael, een oudgediende die niet veel Engels kende. De eerste weken was dat best moeilijk, maar later bleek dat juist een voordeel. Na enige tijd pastorale initiatie in de parochies Chiphaso en Likuni, ging hij in september 1957 naar Madisi. Dat was de jongste parochie van het Vicariaat en ze woonden nog in een voorlopig gebouw van zongedroogde blokken. In 1958 doopten zij toch 350 volwassenen. In december dat jaar zijn ook de Witte Zusters in de parochie gekomen. Het was een eerste experiment van de Witte Zusters om zich meer bezig te houden met pastoraal werk, gemeenschapsopbouw en het daarvoor benodigde onderricht. Zij trokken naar de dorpen voor de vorming van de geloofsleerlingen, Katholieke Aktie onder de vroedvrouwen, bijeenkomsten met de vrouwen van de onderwijzers, en naaicursussen.

In April 1959 werd Rob pastoor van Namitete, een grotere plaats met een Technische School geleid door onze medebroeder Kees van Asten († 15 november 1996), een ziekenhuis geleid door Zusters (hun huis was nog in aanbouw), en een lagere school. Er waren 3 priesters, van wie een Malawiaan van het bisdom. De bevolking was nogal heterogeen vanwege de seizoenarbeiders in de tabaksteelt en wel een tiental uiteenlopende kerkgemeenschappen. Die samenleving werd nog ontwricht door vele groepen die in de verre mijnen gingen werken. Er waren 4.500 Katholieken en 1.500 geloofsleerlingen. Zij hadden plannen om een parochiekerk te bouwen, een slaapzaal, eetzaal en keuken voor de hogere klassen van de lagere school, en huizen voor de onderwijzers.
Het vormen van leiders was een belangrijk onderdeel van het pastoraat, vooral in die jaren van onafhankelijksstrijd. Rob schreef 20 januari 1962: “Het voornaamste, zeker nú, is het vormen van leiders, niet alleen onder de z.g. elite, maar ook in de dorpen, in iedere christengemeenschap”. Mede daarvoor bouwde hij een parochiecentrum. Rond deze tijd werd hij door medebroeders in het bisdom gekozen om hen als lid in de Regio (= Provincie) Raad te vertegenwoordigen. Hij was ook lid van de Liturgische Commissie van het bisdom, juist in de tijd van Vaticaan II, en hij wilde met zijn tijd mee.

In oktober 1964 werd Rob pastoor te Likuni, samen met een Malawiaans Bisdom Priester en een Duitse WP. Het ligt 6 km van de bisschopsstad Lilongwe af, en is een van de oudste parochies van het bisdom met een ziekenhuis geleid door Witte Zusters (met een laboratorium dat op één na het beste uitgerust was van heel Malawi), een garage van het bisdom, alsook een drukkerij, waarin de redactie van het blad “The African”.

Begin 1966 sloeg een hevige storm in 5 minuten de daken af van 6 klaslokalen en 3 slaapzalen van de middelbare school. Gelukkig waren de studenten op vakantie, maar veel school materiaal ging verloren. In mei 1966 werd Rob voor drie en een half jaar Algemeen Econoom van het bisdom. Hij vond er loodsen vol voorraad, die door nog maar weinigen gekocht werd omdat het in de winkels te verkrijgen was. Zo was het bisdom in het rood gekomen. Zijn eerste taak was om die voorraden te liquideren en de financiering van projecten te stroomlijnen. Overdag was het een komen en gaan van allerlei transacties, dus had Rob zich gewend om na de middagthee in alle rust de boekhouding bij te werken tot soms wel 10 uur ´s avonds.

Na in 1970 wat cursussen gevolgd te hebben werd Rob in november rector van het noviciaat van de Malawiaanse Zusters en raakte betrokken bij het reilen en zeilen van de congregatie. Zijn regionale overste schreef op 30 maart 1973: “Hij wordt door de Zusters in het bisdom zeer gewaardeerd om zijn degelijke spiritualiteit. Hij is een zeer begaafde confrater.” Na twee jaar in Zambia om te helpen in het bisdom Chipata kwam hij in april 1978 weer terug naar Malawi, als pastor in de parochie Ludzi. In mei 1979 werd hij secretaris van de bisschop van Lilongwe. In 1980 werd hij weer pastor in Namitete, om in mei 1981 pastoor te worden in Mpherere. Het was een echte plattelandsparochie, afgelegen en in de bergen. Zijn regionale overste schreef op 24 april 1984: “Hij is iemand waar je van op aan kunt, een uitstekende en efficiënte organisator en administrator. Hij doet grote moeite om zich te beheersen, maar soms moet hij wel uitbarsten want hij kan gewoon niet tegen slordig werk of treuzelende personen”.
In februari 1987 werd hij pastor in Likuni. Het ziekenhuis had nu 2 doktoren en een tandarts. De drukkerij werd gevoerd door een volledig Malawiaanse staf van 70 man. Er was nu ook een centrum om de taal te leren. Het pastorale werk had zowel een stads- als een plattelandskarakter. Vanwege de garage en andere activiteiten kwamen praktisch dagelijks confraters van elders even langs of kwamen ze overnachten. Gezellig was dat wel; van de andere kant kon het een belasting zijn wanneer er veel pastoraal werk was.

In januari 1991 ging Rob voor deeltijd pastoraal werk naar Kanengo. Twee dagen per week deed hij de boekhouding van het bestuur van de Witte Paters in Malawi, en had hij elke maand wel een paar vergaderingen voor de drukkerij in Likuni of voor het Financiële Comité van het bisdom. Commentaar van Rob 31 juli 1993: “Dat vraagt vaak ook nogal wat huiswerk, en in ieder geval heel wat geduld”. Bovendien gaf hij in 1993 een paar weekeinde sessies voor de zusters van het bisdom ter voorbereiding van hun kapittel. Hij nam er aan deel als geestelijk leidsman en als adviseur. Tijdens de weekenden hielp hij daar in de pastoraal, voornamelijk in de kerkdorpen. In november 1996 kwam hij voor goed naar Nederland; hij schreef toen: “Ik ben dankbaar en blij met wat ik heb kunnen doen en heb vertrouwen en hoop dat ze op hun manier hun eigen weg zullen vinden”.
En later: ”De visie die mij begeesterde: samen met en door de mensen een zelfbewuste gemeenschap opbouwen met wederzijds respect en vertrouwen”.

Na een korte tijd in onze gemeenschap in Vaassen, waar hij een timmerwerkplaats inrichtte, werd hij in mei 1998 de coördinator van onze nieuw op te richten gemeenschap in Leidschendam. Toen die weer gesloten werd in 2005 kwam hij 31 januari naar Dongen. Ook hier was hij de residerende schilder, timmerman en schrijnwerker. Alles was steeds solide en fijn afgewerkt. Zo maakte hij voor de vogeltjes een voerhuisje als een Griekse tempel, wat door hen meteen dagelijks bezocht werd. Op 14 januari 2015 verhuisde hij naar Heythuysen. Hij hield van lezen, muziek en genoot van een sigaartje. Geleidelijk aan kreeg hij rugklachten, en moeite met lopen. Begin 2017 verergerde dat; zaterdag 27 mei moest hij worden opgenomen in het ziekenhuis, waar hij op 31 mei 2017 rustig is overleden.

Het aspect van Jezus wat hij, zijn hele leven overziend, vooral beleefde was:
“Waar haalt hij dat vandaan? ... Is dat niet de timmerman?"
(Mk 6,2-3 ).

Op woensdag 7 juni zullen we om 14:30 uur afscheid nemen van Rob in een uitvaartdienst in de kapel van Huize St. Charles en hem te ruste leggen op ons kerkhof aldaar.

Namens de familie

Tom Strengers-Weidema
Pauwenstraat 14
2252 VV Voorschoten

Namens de Witte Paters

Piet Buijsrogge
Op de Bos 43
6093 NC Heythuysen