Homepagina > Onze overledenen > Jaar 2020. > Pater Ger van Dieten overleden.

Pater Ger van Dieten overleden.

woensdag 20 mei 2020, door Webmaster

In medeleven en dankbare herinnering
delen wij U mede dat

Ger van Dieten


Gerard Theo Marie
Missionaris van Afrika - Witte Pater,

op 17 mei 2020 is overleden.



Ger werd geboren op 20 november 1926 te Meerssen, Limburg en groeide op in Boxmeer, Brabant. Na zijn middelbare school in Nijmegen begon hij aan zijn opleiding om Witte Pater te worden. Hij studeerde achtereenvolgens in onze vormingshuizen van St. Charles bij Boxtel, in ’s-Heerenberg, waar hij zich op 25 juli 1952 door een eed van trouw verbond aan onze Sociëteit, en in Monteviot (Schotland) waar hij op 11 juni 1953 priester werd gewijd.

Ger was zeer intelligent, principieel en punctueel; hij leefde en werkte ordelijk en methodisch en was een volhouder. Hij had een gezond oordeel, maar liet zich soms verleiden tot perfectionisme en koppigheid. Tijdens de studie filosofie voldeed hij uitstekend als vertegenwoordiger van de studenten. Tijdens het laatste jaar theologie in Monteviot kreeg hij problemen met zijn gezondheid en werd er een maagzweer geconstateerd. Naast medicijnen innemen moest hij ook een dieet volgen. Vanwege deze gezondheidsproblemen werd hij na zijn priesterwijding niet benoemd naar Afrika maar stuurde men hem naar ons klein seminarie in Sterksel om les te geven in Latijn, Nederlands en Engels.

In 1954 ging hij naar ons klein seminarie in Santpoort, om van daaruit op de Universiteit van Amsterdam Duits te studeren. Een jaar later vroegen de oversten hem om deze studie voort te zetten in Nijmegen, waar ook andere confraters aan de universiteit studeerden. Tijdens deze studiejaren profiteerde hij van de kortere vakanties om vanuit ´s-Heerenberg assistentie te verlenen in Duitsland. Tijdens de zomervakanties ging hij graag helpen bij Oostpriesterhulp. Op die manier kon hij de taal in de eigen omgeving oefenen. In Nijmegen nam hij als bijvak Engelse Literatuur.

Na zijn studies werd Ger naar ons klein seminarie in Santpoort benoemd waar hij van 1960 tot 1967 les gaf op Gymnasium Paulinum in Driehuis, een officieel erkend gymnasium dat gezamenlijk gerund werd door de Paters MSC en de Witte Paters. De studenten en de leraren gingen dus elke dag op de fiets naar Driehuis, een boterham voor de lunch in de boekentas.
Ger gaf er natuurlijk Duits, maar ook veel godsdienstlessen. Bovendien besteedde hij een groot deel van zijn tijd aan het internaatsleven in Santpoort als moderator van de senioren (klassen 5 en 6). Hij streefde er naar om elk van hen eens per trimester serieus te spreken. Bij de Zusters gaf hij eens per week een conferentie. Een gedeelte van de vakanties gebruikte hij om ouders van studenten te bezoeken, iets dat door veel ouders zeer op prijs werd gesteld.

In juni 1966 organiseerde Ger in Santpoort een studieweekend waar een 20-tal deelnemers (confraters en anderen) spraken en discussieerden over een 3-tal vragen/suggesties voor de toekomst: Waarom “christelijke” ontwikkelingshulp? Priesterseminarie of Opleiding voor christelijke ontwikkelingshulp? De plaats van priester/religieus/leek in missionaire ontwikkelingshulp.

In 1967 begonnen de Witte Paters met een nieuwe vorm van een filosofische en theologische opleiding. Ger was een van de oprichters van een vormingsgemeenschap in Tilburg, van waaruit de deelnemers studeerden op de Universiteit in die stad, en waar zij samen werkten aan een “Studie en Kontakt centrum voor Christelijke Ontwikkelingshulp”.
Ger raakte betrokken bij verscheidene overlegorganen en werkgroepen, en vond nog tijd om zich bezig te houden met daklozen. Het was een tijd van nieuwe wegen zoeken en uitproberen. Het aantal Witte Pater studenten verminderde snel en Ger had tijd over voor andere pastorale activiteiten. In juli 1969 werd hij benoemd als 3e kapelaan voor de parochie van de H. Dionysius, waarin hun huis lag, en was hij betrokken bij het begeleiden van de zogenaamde “gastarbeiders” in Tilburg. In het najaar van 1971 nam hij zitting in de begeleidingscommissie voor woonwagenbewoners en eind december kreeg hij een bestuursfunctie bij het Katholieke Instituut voor Maatschappelijk werk en bij het Instituut voor Bijzonder Gezins- en Jeugdwerk.

Op deze manier werd het missiegebied voor Ger niet Afrika, maar Nederland. Hij is niet vertrokken naar verre oorden maar hij heeft hier zijn missionarisideaal omgezet in daden, oorspronkelijk in Tilburg, maar later ook op Ameland en tijdens zijn jaren van welverdiende rust in Ee (Friesland). Daarbij werd hij altijd begeleid en gesteund door zijn huisgenote Felice. Ger zocht uitdagingen en schuwde daarbij het verrassende niet. Iedereen die hulp nodig had kon op zijn luisterend oor en helpende hand rekenen, hij wilde verbinden. De medemens was zijn passie.

Bij gelegenheid van zijn zilveren jubileum in juni 1978 schreef Ger dat hij God rakelings nabij ervaarde en Zijn scheppende geest aan het werk zag in velerlei sociale groeperingen: bij gastarbeiders die met hun moed in ons ongastvrije land, hun eigen gastvrijheid beleefden; bij jongeren die met hun levensdurf en hun inzet voor zovelen, op hun unieke manier mens wilden zijn; bij armen die geen stem hebben en geen macht, maar die hun “taal” hebben van zo maar woordeloos doen en klaarstaan. Door zijn inzet en belangstelling voor deze groepen van mensen werd hij als vanzelf een geschikte kandidaat om secretaris te worden van de Commissie Pastorale Projecten in Nederland (PIN), die ingesteld was door de Konferentie van Nederlandse Religieuzen (KNR). Hij vervulde die functie van 1980 tot 1985.

Maar Ger wilde ook weer terug naar pastorale activiteiten in een parochie. In 1985 vertrok hij “héél ver weg” naar het eiland Ameland om daar pastoor te zijn van de H. Clemens parochie. Hij deed dat 10 jaar lang met grote toewijding en voldoening. Met zijn Limburgse en Brabantse grondslag nam hij de bourgondische stijl van het zuiden een beetje mee naar het “hoge noorden” waar hij zich al snel thuisvoelde. Zijn open persoonlijkheid, waarin ruimte was voor iedereen, maakte hem ook daar al snel geaccepteerd en gerespecteerd. Zijn kennis van het Duits kwam erg goed van pas om de vele Duitse bezoekers van Ameland te ontmoeten en te ondersteunen. Na zijn emeritaat in 1995 was een vertrek uit het noorden dan ook niet nodig en koos hij samen met Felice Ee als thuisbasis. Daar bleef hij nog lange jaren diensten verlenen en zich inzetten voor asielzoekers en andere mensen aan de rand van de samenleving. Hij woonde er 23 jaar.

Door zijn continue verblijf binnen Nederland is Ger binnen zijn eigen familie een verbindende factor geworden en gebleven. Reünies organiseren was voor hem nooit teveel. Zijn zichtbaarheid binnen de familie is dan ook altijd groot geweest en Ger genoot dichtbij (zus en halfbroer) en verder weg (alle van Dieten- en Zinken-vertakkingen) een grote bekendheid en was altijd toegankelijk voor raad en ondersteuning.

Naarmate zijn leeftijd toenam, nam zijn gezondheid af, zodat Ger in oktober 2018 naar Heythuysen kwam om de laatste jaren van zijn leven in de Witte Paters gemeenschap van St. Charles door te brengen. Op zijn hoge leeftijd was dat een enorme overgang. Hij sprak graag over zijn pastorale werk in Duitsland en sprak met zijn medebroeders vaak Duits. Lopen was moeilijk voor hem, ook met een rollator en hij moest meer en meer een rolstoel gaan gebruiken. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk ging hij langzaam achteruit. Vanaf half april 2020 ging zijn gezondheid sterk achteruit, en werd het duidelijk dat zijn lange en mooie leven ten einde liep. Op 17 mei is Ger rustig in zijn appartement overleden in het bijzijn van een verpleegkundige; een medebroeder was juist enige tijd bij hem geweest.

Ger zei dat zijn leefregel was:

“Jezus van Nazareth is voor mij de waarheid, de weg, en het leven. Hij is mijn houvast”.

Op vrijdag 22 mei 2020 zullen we afscheid nemen van Pater Ger van Dieten in Huize St. Charles in Heythuysen en hem op het kerkhof aldaar ter ruste leggen.

Vanwege bijzondere maatregelen i.v.m. het coronavirus zal dat afscheid in heel besloten kring plaatsvinden. Op een later tijdstip zal er een herdenkingsdienst zijn om dan samen afscheid te nemen van Ger en dank te zeggen voor zijn mooie missionarisleven. U zult daar t.z.t. een uitnodiging voor ontvangen.

Namens de families
Felice Philippona
Familie van Dieten-Cuijpers
Familie de Vries-van Dieten
Contactadres
Sjak van Dieten
Heemskerklaan 10
5694CN Son en Breugel

Namens de Witte Paters
Jozef de Bekker
Op de Bos 2
6093 NC Heythuysen