Pater Ad van Pinxten overleden.

In medeleven en dankbare herinnering, delen wij U mede dat Pater Ad van Pinxten (Adrianus Johannes), van de Missionarissen van Afrika - Witte Paters, op 27 Januari 2014 is overleden. _

Ad werd geboren op 24 juni 1934 in St.Michielsgestel. Om missionaris te worden volgde hij de opleiding in onze vormingshuizen van Sterksel, Santpoort, St.Charles bij Boxtel, ’s-Heerenberg, Totteridge (Engeland) waar hij zich op 6 juli 1959 door een missionaris eed verbond aan onze
Sociëteit. Hij werd gewijd op 2 februari 1960 te Tilburg.
Ad had een gezond oordeel; was optimistisch en goed van aard en toch vlug ontmoedigd. Hij was praktisch aangelegd, een doorzetter, op wie je kon rekenen, steeds bereid een dienst te verlenen. Hij maakte van zijn hart geen moordkuil; hield van gezelschap. Tijdens zijn studietijd was hij al handig in de timmerwerkplaats; hij hield van elke vorm van sport.

Ad ging in augustus 1960 per vliegtuig via Rome, Uganda en Zambia Naar Malawi. Hij had gevraagd om benoemd te worden voor het Bisdom van Fort Rosebury in Zambia, omdat dat volgens hem arm was en weinig priesters had. Maar het werd Lilongwe in Malawi. Het is een land drie maal zo groot als Nederland, Hij ging naar Likuni om er de Chichewa taal en kultuur te leren. Mei 1961 begon hij in de parochie Guillème, met 18.000 Katholieken. Er waren 4 Witte Paters en zo’n 50 kerkdorpen. Bij hen woonde ook een Malawi bisdompriester die belast was met het klein seminarie. ’s Avonds na het werk speelden zij bridge. In het najaar ging hij enige maanden naar de parochie Mpherere, en februari 1962 naar de parochie Madisi. Deze had 2 Witte Paters en een Malawi bisdompriester. Dat jaar doopten zij 1.100 volwassenen in 4 groepen, elk een maand na de laatste voorbereiding. De pastoor was niet al te goed in administreren; de formulieren van die hij doopte stopte hij in een grote zak, en wanneer die vol was gaf hij die aan Ad. Hij had dan uren nodig om alles op orde in de boeken te noteren !

Ad had graag met de bevolking te doen; hij zag er veel liefde en steun voor elkaar. Een sociaal probleem was wel dat veel mannen maandenlang weg waren om te werken in de mijnen van Zuid-Afrika. Door het Vatikaans Concilie 1960-1965 veranderde de manier van pastoraal werk; Ad zei: “Het werd voor ons veel interessanter en menselijker, want we gingen het nu samen met de mensen doen, vragen hoe zij er over dachten”. Een tijdgenoot herinnerde zich dat het voor Ad: “niet zo belangrijk was of je nu de Eucharistie vierde met het gezicht naar de mensen of omgekeerd; voor hem was belangrijk een goed kontakt met de bevolking”. Juli 1964 werd Malawi onafhankelijk.
Ad had altijd graag handwerk gedaan en geknutseld. Toen onze medebroeder Jo Heuves (+ 17-8-2013) in het buurbisdom Mzuzu, Rector van het klein seminarie was, maakte Ad een sjoelbak en een tafelvoetbalspel, waarvan de studenten enthousiast gebruik maakten.

In de loop van 1970 verhuisde hij en werd pastoor van de Mlale parochie; december 1973 pastor in de Ludzi parochie; januari 1975 pastoor van de Mambuma parochie. Artsen hadden hem geadviseerd om te vermageren, en 17-10-1977 schreef hij trots: “Ben al 5 kg afgevallen”!
September 1981 verhuisde hij naar Ludzi parochie. Zijn regionale overste schreef in die tijd: “Harde werker. Raakt niet vlug opgewonden. Kan wel mopperen, maar je kunt er van op aan. Sober, man van weinig behoeften. Goed in gemeenschap”. Juli 1991 verhuisde hij naar zijn laatste parochie Chezi.

Maart 2000, na 40 jaar Malawi, moest hij naar Nederland gaan vanwege hartklachten, het bleek een vertrek uit Malawi voor goed. In een interview later zei hij: “Ik ben er gelukkig geweest; wat kun je dan nog meer vragen”.

December dat jaar vestigde hij zich in de parochie Lage Mierde bij 2 andere Witte Paters. Hier leerde de mensen hem kennen als een missionaris: dicht bij de mensen van het bejaardenhuis Lindenhof, altijd klaar voor een kaartje of een babbeltje, eenvoudig, praktisch en maar ook altijd klaar om een trappetje of een vogeltjeskooi, of een tuinspiegeltje te maken.

In principe hoefde hij niet meer te werken, maar hij kon niet stil zitten en begon met het bezoeken van gezinnen. In juli 2002 werd hij Rector van het woonzorgcentrum “Lindenhof”. Door bestraling van een kanker aan zijn stembanden was zijn stem niet goed genoeg om alle teksten van de Eucharistie viering te lezen. Twee dames van 84 en 89 jaar hielpen hem daarbij ! Daarna een praatje maken of voor een gesprek naar een van de kamers; soms ernstig dan weer gezellig nieuwtjes doorgeven. Ad vond: “Een half uur per dag lachen is heel gezond”! “Ik wil heel duidelijk tussen de mensen staan; niet erboven, niet eronder. Ik vind dat we samen moeten werken om nieuwe vormen te vinden voor het uitdragen van ons Christen-zijn”.

Hier vierde hij in 2010 ook zijn gouden priesterjubileum: een mooi, gezellig feest met zijn grote familie erbij en zijn vrienden uit de Mierden.

Het klein akkoord koor zong tijdens de mis van zijn gouden Jubileum het volgende lied: Heel erg eenzaam lig ik hier vannacht, ik wacht, alleen het heeft me in zijn macht, onrust maakt me bang, de onrust wordt teveel. Het wachten duurt te lang. Ik denk, ik woel, ik zweef…Geef mij een teken van leven. Teken van leven en van belangstelling, van daadwerkelijke aanwezigheid van bezoekjes en praktische hulp, heeft hij dikwijls ontvangen tijdens de laatste maanden. Om dankbaar voor te zijn, voor die tekenen van leven.

In December 2012 verhuisde hij uit de pastorie en nam zijn intrek in de “Lindenhof”. Zijn hobby werkplaats in de pastorie mocht hij blijven gebruiken voor het knutselen van molentjes en vogelhuisjes.
Geleidelijk aan echter ging zijn gezondheid achteruit; Hij werd opgenomen in het Verpleeghuis te Bladel. Na enige dagen was het noodzakelijk om hem op te laten nemen in het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg, waar hij op 27 Januari 2014 in de vroege ochtend is overleden.

Op vrijdagavond om 19 uur, zal er een avondwake gehouden worden in de parochiekerk te St Michielsgestel.

Op zaterdag 1 februari, om 14:30 uur is de uitvaart in de kapel van St. Charles, Op de Bos 2, 6093 NC Heythuysen. Daarna leggen we hem te ruste op het missie-kerkhof van de Witte Paters in Heythuysen.

Namens de familie van Pinxten

Mevr. B. van Alebeek
Grote Cour 14
5272 CH St. Michielsgestel
(correspondentieadres)

Namens de Missionarissen van Afrika

Pater Wim Wouters m.afr.
Sector overste