foto van Nico Kragten, genomen te Heythuysen op 21 juni 2001

In Memoriam

Pater Nico Kragten

Missionaris van Afrika

Nico werd geboren op 19 mei 1936 in Utrecht.
Op 2 juli 1960 werd hij door het afleggen van de missionaris-eed
lid van de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika
en op 2 februari 1961 werd hij priester gewijd.

Hij overleed te Dongen op 18 januari
na zich ruim veertig jaar als missionaris te hebben ingezet:
in Burundi (24 jaar), in Tanzania (10 jaar)en in Nederland (ruim 10 jaar)

Op zaterdag, 22 januari, zullen wij hem om 15.00 uur gedenken
tijdens een plechtige Eucharistieviering
in Huize St. Charles, Op de Bos 2, te Heythuysen
waarna we hem te rusten zullen leggen op ons kerkhof aldaar.

U wordt uitgenodigd om dit samen met ons te doen.
Eén uur voor het begin van de dienst is er gelegenheid
om afscheid van hem te nemen in de kapel.


Na zijn middelbare studies op onze kleinseminaries, eerst in Sterksel, en daarna te Santpoort, vervolgde Nico zijn opleiding voor het missionarisleven met het volgen van een cursus filosofie te Boxtel, een jaar noviciaat te ’s-Heerenberg, en vervolgens een vierjarige cursus theologie, exegese en kerkelijk recht in Heverlee, België. Hij werd op 2 februari 1961 in de Parochieker van Veghel tot Priester gewijd, tezamen met zijn nederlandse klasgenoten .

Na een pastorale cursus te Mours (Fr.) vertrok hij naar Centraal-Afrika waar hij benoemd was om te werken in het bisdom Ngozi in Burundi. Afgezien van een paar jaar als leraar op het kleinseminarie te Mugera, was Nico altijd actief in het basispastoraat in verschillende parochies: Ruyigi, Gitwengé, Bukirasayi, doch vooral in die van Gisuru. Hij had een scherp verstand en een gezond oordeel, maar zijn gezondheid was nooit erg sterk. Maar met zijn doorzettingsvermogen kwam hij er toch altijd weer bovenop.

vlag van Burundi
Problemen in Burundi waren er meer dan genoeg, en ook die speelden hem veel parten. Hij werd diep geraakt door de onlusten en eind 1972 moest hij terug naar huis om tot rust te komen en aan te sterken. Vol goede moed keerde hij in september van het jaar daarop weer terug naar Burundi, en Nico zette zich weer in met alle kracht en edelmoedigheid die hij bezat.

Maar het was niet gemakkelijk werken, de situatie werd zelfs zo moeilijk dat Nico - net zoals veel andere missionarissen - geen verlof kreeg van de regering om in het land te blijven. Op 24 juli 1985 werd hij door de Burundese regering het land uitgezet.

Dit was een harde klap voor hem. Terug in Nederland in augustus van dat jaar kwam de vraag: Wat nu? Maar Nico was op en top missionaris, en besloot zich in te gaan zetten in Tanzania. Dat was geen eenvoudige taak want hij moest er beginnen met een nieuwe taal te leren, en die goed te leren.
Vlag van Tanzania
Tien jaar lang heeft hij hard gewerkt in de parochies van Kaliwa, Usongo, en Ndala in het aartsbisdom Tabora. In augustus 1997 kwam hij op zestigjarige leeftijd voorgoed terug naar Nederland in de hoop hier tot rust te komen en zo mogelijk, nog wat pastoraal werk te kunnen doen. In onze leefgemeenschap in Tilburg heeft hij zich nog een aantal jaren zeer nuttig gemaakt. Maar zijn gezondheid werd er helaas niet beter op.

Na de verhuizing naar Dongen in juli 2002 ging het bergafwaarts met hem. Maar het was bijna ongelooflijk om te zien hoe hij zich verzette tegen de ziekte die hem had getroffen. Met zijn ijzeren wil deed hij wat hij kon om te blijven lopen en fietsen en diensten te verlenen in de gemeenschap.

Maar het werd steeds minder. Begin oktober 2004 werd hij opgenomen op de verpleegafdeling van Huize Glorieux van de Broeders van O.L.Vrouw van Lourdes te Dongen, waar hij met veel toewijding werd geholpen en verzorgd. Hier is hij in alle rust van ons heengegaan.

Moge hij nu rusten in vrede.

Contactadres van de familie:

Dhr. A. N. Kragten
Piet Heinstraat 9            
3454 XH De Meern            

18 januari 2005

F. van Vlijmen, m.afr. Prov. secretaris
Modestusstraat 20
5101 BP Dongen

Webmaster-NL
Vorige pagina