Dankbaar gedenken we

 

Pater Adelbert Tilman

 

Adelbertus Ambrosius Petrus Canisius Laurentius

Missionaris van Afrika (Witte Pater)

12.02.1926 – 03.02.2007

Adelbert werd geboren op 12 februari 1926 te Roermond.

 

OPLEIDING TOT MISSIONARIS

 

Om Broeder Missionaris te worden volgde hij de opleiding in de vormingshuizen van de Missionarissen van Afrika, eerst in huize  St.Charles” te Esch bij Boxtel, en later te ’s Heerenberg, waar hij zich op 8 augustus 1952 door een eed van trouw verbond aan onze Sociëteit van Missionarissen.

Zijn vader was in die tijd hoofd van de rechtbank te ’s Hertogenbosch. Na 2 jaar voortgezette vorming te Marienthal, Luxemburg, was hij 2 jaar werkzaam op ons Seminarie te Santpoort, en 2 jaar op onze Missie-prokuur te Rotterdam.

VERTREK NAAR AFRIKA

In oktober 1958 vertrok hij naar Tabora, in Tanzania. Hij werkte er mee aan de bouw van het klein seminarie, van diverse pastorieën, kerken en kapellen. Dat gaf hem voldoening, maar het prettigst ervan vond hij dat je met mensen te maken had.

In 1973 werd hij gevraagd naar Ethiopië te gaan om in Adigrat (ten zuiden van Asmara, Noord-Ethiopië) - een huis te bouwen voor Witte Zusters, en samen met een idealistische ingenieur wegen en bruggen aan te leggen. Die ontsloten het gebied voor verdere ontwikkeling, eerst voor voedsel toevoer tijdens de toen heersende hongersnood, maar ook voor het slaan van putten, het maken van dammen voor het opvangen van regenwater, en het opzetten van windmolens.

Adelbert was een wilskrachtige persoonlijkheid, taai volhoudend, een harde werker. Wel was hij niet erg praktisch aangelegd. Wetend wat zijn broers en zussen bereikt hadden maakte hem wat onzeker.

 

Door volharding werd hij goed in Engels en Frans, en haalde hij zijn diploma’s voor MULO, tuinbouw, en Middenstand. Hij was een hartelijke en opgewekte man met een groot aanpassingsvermogen. Iedereen had graag met hem te doen, ondanks zijn spreekwoordelijke vergeetachtigheid. Als geheugensteuntje schreef hij van alles in een zakboekje, maar vergat dan erop te kijken, of mislegde het.

 

OPLEIDING TOT PRIESTER

 

In 1975 begon hij de theologische opleiding om priester te worden. Een leraar karakteriseerde hem als iemand met een gezond oordeel, een realistische kijk op zichzelf en zijn mogelijkheden, evenwichtig, en goed gezien in de gemeenschap.

Zijn regionale overste schreef toen dat Adelbert zich altijd gelukkig gevoeld had in zijn werk, en met iedereen goed overweg kon, zowel met zijn medebroeders als met de bevolking. Gezien zijn persoonlijke kwaliteiten beval hij hem aan om priester te worden.

Tijdens zijn theologie studie ontdekte Adelbert een groot verschil tussen wat hij nu, en in vergelijking met de jaren 50 van de vorige eeuw - voorgezet kreeg aan geloofsleer en Bijbel uitleg. Hij vond het redelijker en begrijpelijker, en vooral vond hij het een goede ontwikkeling, dat er meer nadruk gelegd werd op de persoonlijke verantwoordelijkheid.

 

Over zijn leven zei hij: “Ik denk dat ik - en iedereen - beter missionaris ben, naarmate ik mijn christen zijn kan voorleven, in gebed en liefde voor de mensen. En wat je er verder van maakt is een kwestie van charisma. De een is sterk in contacten maken, een ander in organiseren, een derde in preken, etc.”

 

ZIJN INNERLIJKE OVERTUIGINGEN

 

Adelbert zelf verwoordde zijn beweegredenen in een brief vóór zijn priesterwijding: “Als broeder ben ik steeds gelukkig geweest. Mochten we tot het inzicht komen dat priester zijn niet mijn weg is, dan zou dat mijn geestelijk leven niet verstoren. Het werkelijk belangrijke is dat de mens verenigd wordt met God; als priester hoop ik daar mijn kleine bijdrage toe te leveren, bij voorkeur op het Afrikaanse continent.”

Zijn lijfspreuk was:”Mungu yupo”, God is er ook nog.

Adelbert werd priester gewijd op 2 juli 1978, en keerde terug naar Tanzania. Na enige bijscholing in de Swahili taal begon hij in 1979 in het bisdom Rulenge met het basis pastoraat te Isingiro, en vanaf 1984 te Buhororo.

NOG RUIM TWINTIG JAAR IN TANZANIA

 In 1988 schreef hij dat het Centrum voor godsdienstige vorming van de jeugd en van jeugdleid(st)ers, met enkele huizen voor de staf, en opslagruimten (dat hij zelf gebouwd had) goed functioneerde, en heel wat jongeren hun cursus beëindigd hadden met de opdracht hun kennis en overtuiging door te geven aan de jongeren in hun dorp of streek waar zij vandaan kwamen. In een brief uit  1990 schrijft hij over een huishoudschool en een ambachtschool.

 

Hij bouwde in een van de centrale buitenposten van CHATO een gezondheids- centrum bediend door Zusters van Notre Dame des Anges (afkomstig uit Canada), en gaf er met een video projector, en samen met anderen- voorlichting:  vooral over HIV/Aids.

 

Naast zijn pastorale taken bleef men een beroep op hem doen om bouwwerken te leiden, wat heel tijdrovend was. Onder anderen dat Centrum voor de godsdienstige vorming van de jeugd en van jeugdleid(st)ers, met enkele huizen voor de staf, en opslagruimten.

Eind 1991 verhuist hij naar Chato, en in juni 1997 naar Kibehe. Hij blijft geïnteresseerd in jeugdwerk en vorming van pastorale werkers.

TERUG NAAR NEDERLAND

Maart 1999 komt hij voor goed terug naar Nederland, en neemt zijn intrek in Heythuysen, 73 jaar oud - waar hij een welverdiende verzorging en rust kon genieten. Zijn mentale gezondheid liet het echter afweten, en in augustus 2003 werd hij overgeplaatst naar Hornerheide, een gespecialiseerd instituut - voor een liefdevolle en aangepaste verzorging. Hij overleed daar op 3 februari 2007.

 

De uitvaart zal plaats vinden te Heythuysen op woensdag 7 februari om 3 uur in de namiddag, waarna de begrafenis op ons kerkhof aldaar.

 

“Ik bid U Heer, dat Gij vruchten vindt,

Wanneer de tijd van oogsten is gekomen,

En dat Uw krachten blijvend mij doorstromen

Waar ook ter wereld ik mij in Uw dienst bevind”

(Gebed van Adelbert bij zijn priesterwijding)

Oh! mijn geliefd Afrika!

 

Huize “St.Charles
Op de Bos 2,
6093 NC HEYTHUYSEN
tel. 0475 – 49 45 55

           

Namens de familie Tilman                                                        

Dr. F.J. Teeuwen – Tilman                                                        

Senecalaan 23

5216 CH ’s Hertogenbosch.

 

Namens de

Missionarissen van Afrika

Jan Mol, provinciaal.

     

Officieele Aankondiging van het Generalaat van de Missionarissen van Afrika te Rome. Klik hier.
Uitvaart op 7 februari: Eucharistieviering en begrafenis. Preek en In Memoriam. Foto's. Klik hier.

 


Webmaster-NL

Vorige pagina